ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΣΚIΡΙΤΙΔΑΣ

Ένα καταπράσινο χωριό με πετρόχτιστα σπίτια. Ένας δρυμός  με αρκαδικές δρύς, πεύκα και έλατα. Μία εκκλησία έργο τηνιακού μάστορα. Τέσσερις βρύσες, επιτομή τέχνης και τεχνολογίας, έργα λαγκαδινών μαστόρων. Εκατόν τριάντα ψυχές ζουν στο διατηρητέο χωριό Κερασιά της Αρκαδίας. Χωριό πολλών ομογενών, ανθρώπων που ζήτησαν στην τύχη τους στην Αμερική. Ένας από αυτούς καλλιέργησε την ποικιλία μήλων Πιλάφα, την πρώτη που κατοχυρώθηκε στον ελληνικό χώρο. Τα πετρόχτιστα σπίτια με τα αρχοντικά χαγιάτια είναι αμπαρωμένα. Και όμως, αυτός ο σχεδόν έρημος τόπος ήταν κάποτε η αρχαία Σκιρίτιδα. Από τις Καρυές μέχρι τον Ευρώτα κατοικούσαν οι Σκιρίτες, πολεμιστές ακάματοι και επίλεκτοι. Αυτούς έστειλε ο Λεωνίδας στη Μάχη των Θερμοπυλών, να σκοτώσουν τον Ξέρξη μέσα στη σκηνή του, και σκότωσαν τους αδελφούς του. Αυτοί προηγούνταν του βασιλικού λόχου των Σπαρτιατών. Σταματώ να ξεδιψάσω στη Μαρμαρένια βρύση και σκέφτομαι ότι από τούτον τον ορεινό τόπο πέρασε ο Ξενοφώντας. Αναζητώ το Οίον, την πόλη των Σκιριτών, στο ύψωμα πίσω από την εκκλησία του Άη Γιάννη, εκεί που πιστεύεται ότι υπήρξε. Ένα γεράκι πετά στον ουρανό. Ήταν το σύμβολο των Σκιριτών.

Κείμενο-Φωτογραφίες Lia Mageira