Το σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου είναι συνυφασμένο
με την ίδια την ιστορία της Ελλάδας. Πόλεμοι, κατοχή, εμφύλιος, αστυφιλία, μετανάστευση, γεωργική παραγωγή, οικονομικά προβλήματα, άφησαν τα σημάδια τους στην
υπερεκατονταετή λειτουργία του σιδηροδρόμου, με το οριστικό τέλος να έρχεται το
2011. Στην ακμή του το 1905, μετέφερε 1.740.000 επιβάτες ετησίως, καθώς και 251.000
τόνους εμπορεύματα. Κάλυπτε 750 χιλιόμετρα, διέθετε 159 σταθμούς και
εξυπηρετούσε σημαντικές πόλεις όπως: Αθήνα, Μέγαρα, Ελευσίνα, Λουτράκι,
Κόρινθο, Κιάτο, Ξυλόκαστρο, Διακοπτό, Αίγιο, Πάτρα, Καβάσιλα, Κυλλήνη,
Αμαλιάδα, Κατάκολο, Πύργο, Ολυμπία, Κυπαρισσία, Καλαμάτα, Μεσσήνη, Μεγαλόπολη,
Τρίπολη Ναύπλιο, Άργος, Νεμέα. Στα φοιτητικά μου χρόνια το τρένο ήταν το
σύνηθες μέσον των εκδρομών μας στην Πελοπόννησο, αφού το «μισό» εισιτήριο ήταν
κυριολεκτικά μισό και αισθητά φθηνότερο από το ναύλο του λεωφορείου.
Συνδεδεμένο με τις φτωχότερες τάξεις, τις οικογένειες, τους φοιτητές, πολύ
μακριά από την πολυτέλεια του Orient Express, το τρένο της Πελοποννήσου
έχει πάντα τη δική του γοητεία για εμάς που προλάβαμε να απολαύσουμε τις γρήγορες
εναλλαγές της πελοποννησιακής φύσης από το παράθυρό μας. Στο σταθμό ΟΣΕ της Τρίπολης,
τα παλιά βαγόνια σκούριασαν και οι γραμμές χορτάριασαν. Στο μικρό καφενεδάκι
απολαμβάνω το τσάι μου. Χωρίς βιασύνη. Δεν περιμένω το τρένο.
Κείμενο -Φωτογραφίες Lia Mageira
Δεν έχω πάει ποτέ σε Σταθμούς αλλά έχω δει πολλές φώτος απ το δίκτυο της και τα τοπία της Πελοποννήσου που διασχίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μόνο τμήμα που αναβιώνει είναι το Πάτρα Αθήνα που τμηματικά παραδίδεται και σε λίγα έτη θα έχει πλήρως ανακατασκευαστεί και με τρένα υψηλής ταχύτητας. Γραφική διαδρομή δεν είναι τόσο αλλά όμορφη καθώς συχνά θα περνάει ψηλά και δίπλα απ την θάλασσα.
Κακά τα ψέμματα πάντως, είναι και η μόνη οικονομικά βιώσιμη γραμμή. Και ως γνωστόν πάνε οι εποχές που το κράτος επιδοτούσε και τις μη βιώσιμες αβέρτα, εξ ου και ο ΟΣΕ λειτουργούσε παντού. Η περιφέρεια αυτή λόγω πληθυσμού, αναγλυφου και λόγω της ανάπτυξης των οδικών αξονων (βλέπε Ολυπμία Οδός, Μωρέας και μελλοντικά Πάτρα-Πύργος) δεν "σηκώνει" πια μαζικό σιδηρόδρομο
ΩΣΤΟΣΟ είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για τουριστική αξιοποίηση! Μιλάμε για πολλές δυνατότητες! Μέχρι στιγμής μόνο ο Οδοντωτός λειτουργεί πετυχημένα και τουριστικά και ως τοπική συγκοινωνία. Θεωρώ πως τέτοιες μικρές διαδρομές μπορούν και σε άλλα 3-4 μέρη ακόμη να γίνουν με μικρά τρενάκια και κάποιους Σταθμούς (που είναι όλοι πολύ γραφικοί και όμορφοι) να τους μετατρέψουν πχ σε μικρά Μουσεία ή καφέ/εστιατόρια. Συν σε αρκετές γραμμές να γίνουν περιπατητικές διαδρομές (με ή χωρίς ράγες) όπου με οδηγό να σε πηγαίνει σε διάφορα μέρη. Επιπλέον ή σε Καλαμάτα ή Ναύπλιο υπάρχει ανοιχτό Μουσείο/Πάρκο του ΟΣΕ με εκθέματα. Θα μπορούσαν και σε άλλες πόλεις να κάνουν.
Καλησπέρα σας. Έχετε απόλυτο δίκιο σε ότι αφορά την αξιοποίηση. Μια ενδεχομένως πρόταση είναι η επαναλειτουργία της γραμμής Κατάκωλο-Ολυμπία, έτσι ώστε από τα κρουαζιερόπλοια να γίνεται με γραφικό τρόπο η μεταφορά των επιβατών στην Αρχαία Ολυμπία. Έτυχε να φωτογραφίσω υπέροχους σταθμούς με παροπλισμένα τρένα,όπως στους Μύλους και στο Άργος, όπου θα μπορούσαν να γίνουν μουσεία όπως πολύ σωστά αναφέρετε. Είναι κρίμα να μην αξιοποιούνται οι σταθμοί, αν και τελευταία γίνονται προσπάθειες από συλλόγους κυρίως. Σας ευχαριστώ πολύ για τον υπέροχο σχολιασμό σας.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή