ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

ΤΟΠΚΑΠΙ-ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Το Τοπκαπί έχει εμπνεύσει συναρπαστικές ιστορίες. Εδώ έζησαν γενιές τρελών, διεφθαρμένων και θλιμμένων σουλτάνων. Από τον 15ο έως τον 19ο αιώνα που το παλάτι ήταν η έδρα του οθωμανικού σουλτανάτου, εδώ κατοικούσαν πανέμορφες παλλακίδες, δολοπλόκοι ευνούχοι, φιλόδοξοι αξιωματούχοι, αδίστακτοι βεζίρηδες.

Μπαίνοντας στο «Νιτιβάνι», όπου λαμβάνονταν οι νομοθετικές αποφάσεις, προσπαθώ να φανταστώ τις συνεδριάσεις του συμβουλίου των Βεζίρηδων. Στο χαμηλό καναπέ στο κέντρο, καθόταν ο Μεγάλος Βεζίρης και οι άλλοι βεζίρηδες στα πλαϊνά τηρώντας αυστηρή σειρά ιεραρχίας. Ένα μικρό παράθυρο με γρίλιες, το «Μάτι του Σουλτάνου», χρησίμευε για να παρακολουθεί ο Σουλτάνος αθέατος τα τεκταινόμενα. Τα πανέμορφα πλακάκια ιζνίκ στον τοίχο, μου αποσπούν την προσοχή. 

Μια ροκοκό ελαφρότητα κυριαρχεί στο χώρο. Τα περίπτερα που έκτισε ο Μωάμεθ Β΄, φρέσκος από την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης, και τα οποία αποτελούν το παλάτι, είναι η πέτρινη εκδοχή των σκηνών των Οθωμανών νομάδων. Βγαίνοντας στη μεγάλη αυλή, ανυπομονώ να φωτογραφίσω τα υπόλοιπα κτίσματα.

Κείμενο-Φωτογραφίες Lia Mageira