Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 1 Ιουλίου 2018

ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΝΕΜΕΑΣ

Τα Νέμεια ήταν ένας από τους τέσσερις πανελλήνιους αθλητικούς αγώνες κατά την αρχαιότητα. Τα αγωνίσματα ήταν αγώνες δρόμου, πάλη, πένταθλο, παγκράτιο, πυγμαχία. Μπορώ λοιπόν να φανταστώ μια ζεστή αυγουστιάτικη ημέρα, τον 6ο π.Χ. αιώνα. Οι αθλητές μετά την προσφορά θυσιών στο βωμό του Δία, πηγαίνουν στα αποδυτήρια, όπου αλείφονται με λάδι και κάνουν προθέρμανση. Μετά, διασχίζουν τη στοά και όταν ο κήρυκας αναγγείλει το όνομά τους, μπαίνουν στο στάδιο. Ο πρώτος θα πάρει το βραβείο του, ένα στεφάνι αγριοσέλινου, το όνομά του θα χαραχτεί στους καταλόγους των νικητών και η πόλη του θα τον σιτίζει δωρεάν για όλη την υπόλοιπη ζωή του. Κάθε δεύτερο καλοκαίρι περίπου σαράντα χιλιάδες θεατές συνέρρεαν εδώ από όλη την Ελλάδα. Χιλιάδες σκηνές στήνονταν στον κάμπο της Νεμέας, γέλια και τραγούδια ακούγονταν κάτω από τον έναστρο κορινθιακό ουρανό. Οι αθλητικοί αγώνες ήταν πάντα μια γιορτή στην Αρχαία Ελλάδα.


THE GAMES OF ANCIENT NEMEA GREECE

Nemeia were one of the four Panhellenic athletic games in antiquity. The games were racing, wrestling, pentathlon, pankration, boxing. So, I can imagine some day in August, at 6th b.C. century. Athletes, after offering sacrifices on the altar of Zeus, go to changing rooms, where they are oil-soaked and warm up. Then, they cross the stoa and when the preacher announces their name, they enter the stadium. The winner will receive his prize, a wreath of walnuts, his name will be engraved in the lists of winners and his city will feed him for free for the rest of his life. Every second summer about forty thousand spectators were flocking here from all over Greece. Thousands of scenes were set up in the plain of Nemea, laughs and songs were heard under the starry Corinthian sky. Athletic games have always been a feast in Ancient Greece.

Text-Photos by Lia Mageira












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οδοιπορικό στις Αιτωλικές Λιμνοθάλασσες με την Ποίηση  του Κωστή Παλαμά Μες στο ζωντανό σου αγέρι πόχει αρμύρας ευωδιά, νιώθω μόνο σαν...