Στην Κοίτη του Μόρνου Ποταμού

Σε όλο το θαλάσσιο μέτωπο  της έκτασης της κοίτης του Μόρνου,  δηλαδή στις ακτές του Κορινθιακού και σε ένα βάθος προς την ξηρά που κυμαίνεται από λίγες, ως αρκετές εκατοντάδες μέτρα, συναντούμε  ρηχές ακτές με λασποτόπια και αμμοσύρσεις, παράκτιες θίνες και αμμώδεις ακτές, εποχικά τέλματα και μεγάλους νερόλακκους με μεγάλη διαβάθμιση στάθμης νερών και αλατότητας, μόνιμα τέλματα γλυκών νερών με καλαμιώνες, αύλακες,  ρέοντα πηγαία γλυκά νερά με υδροχαρή και υδρόβια χλωρίδα, λειμώνες με αρμυρίκια, λειμώνες βούρλων και ψαθιών. Ένας υγρότοπος μεγάλης ομορφιάς με 185 είδη πουλιών που σταθμεύουν στην περιοχή κατά τη μεταναστευτική περίοδο, με πληθυσμό απειλούμενων τσακαλιών, καθώς και με την ύπαρξη του σπάνιου ενδημικού ψαριού Valencia letourneuxi. Το ψαράκι ανήκει στην κατηγορία των <<κρισίμως κινδυνευόντων>> ειδών.