ΣΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

Η Άρτα είναι πόλη αεικίνητη σαν τον ορμητικό  Άραχθο που περνά κάτω από το γεφύρι της. Θεμελιώθηκε πάνω στην αρχαία Αμβρακία και ακουμπά στη δοξασμένη ιστορία που έγραψε ο βασιλιάς Πύρρος και στην αίγλη του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Είναι η αρχή για το ταξίδι στην Ήπειρο. Το τετράτοξο γεφύρι της αιώνες τώρα αντιστέκεται στα νερά του Αράχθου. Το 1881 η Άρτα απελευθερώθηκε και το γεφύρι της έγινε το σύνορο μεταξύ τουρκοκρατούμενης και ελεύθερης Ελλάδας. Το κτίριο του Λαογραφικού μουσείου κάποτε ήταν συνοριακό φυλάκιο. Παρατηρώ τη στιβαρότητα και το μέγεθος του γεφυριού. Αναλογίζομαι την αγωνία της γυναίκας του πρωτομάστορα  και το δέος που θα ένιωθαν οι ταξιδιώτες όταν περνούσαν πάνω από τα αφρισμένα νερά. Η κατάρα έγινε ευχή προς χάρη του ξενιτεμένου αδελφού.... 

«Ως τρέμει το καρυόφυλλο να τρέμει το γιοφύρι

Κι ως πέφτουν τα δεντρόφυλλα να πέφτουν οι διαβάτες»

Κόρη, το λόγο άλλαξε κι άλλη κατάρα δώσε,

Πόχεις μονάκριβο αδελφό, μη λάχει και περάσει.

«Αν τρέμουν τ΄ άγρια βουνά να τρέμει το γιοφύρι, κι αν πέφτουν τ’ άγρια πουλιά,

να πέφτουν οι διαβάτες, τι΄έχω αδελφό στην ξενιτειά, μη λάχει και περάσει.»

Κείμενο-Φωτογραφίες Lia Mageira