ΣΤΟ ΧΑΡΕΜΙ TOY ΤΟΠΚΑΠΙ

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Οι τελευταίες γυναίκες εγκατέλειψαν τα κτίσματα του Χαρεμιού, σχετικά πρόσφατα, το 1908.  Ήταν η οικία των συζύγων, παλλακίδων και παιδιών του σουλτάνου και φρουρούνταν από μαύρους ευνούχους σκλάβους. Ο σουλτάνος και οι γιοι του ήταν οι μόνοι άντρες που επιτρεπόταν να μπουν στο Χαρέμι, το οποίο στην ακμή του περιελάμβανε έως 1000 ενοίκους. Από αυτές, το ένα τρίτο ήταν παλλακίδες που έφταναν στο Χαρέμι σε ηλικία 5-12 ετών και εκπαιδεύονταν χρόνια πριν παρουσιαστούν στο σουλτάνο. Πίσω από τις κλειστές πόρτες οι ίντριγκες οργίαζαν και ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος. Όνειρο για όλες ήταν να γίνουν ευνοούμενες του σουλτάνου και να αποκτήσουν γιο. Ανώτερη στην κυριαρχία ήταν η μητέρα του σουλτάνου, ακολουθούσαν οι κόρες του, και έπειτα ήταν οι τέσσερις γυναίκες ή ευνοούμενες του σουλτάνου. Οι διάδοχοι του θρόνου κρατούνταν στο «Χρυσό Κλουβί», έναν απομονωμένο χώρο, μέχρι τη στιγμή που θα ήταν απαραίτητοι. Κατά συνέπεια, πολλοί ήταν περιορισμένων πνευματικών ικανοτήτων και σίγουρα ακατάλληλοι για το θρόνο, αν και όταν ερχόταν η σειρά διαδοχής τους.

Ξεκινάμε λοιπόν τη μαγευτική περιήγηση στους 250 περίπου χώρους του Χαρεμιού, στα πολυτελή δωμάτια, στα λαμπρά διακοσμημένα σαλόνια, στα χαμάμ, στους αυλόκηπους, έχοντας τις αισθήσεις τεταμένες. Ίσως φτάσουν στα αδιάκριτα αυτιά μας οι ψίθυροι της Βαλιντέ Σουλτάν και οι ραδιουργίες της Χουριέμ, ή ίσως ακόμα να αφουγκραστούμε τα πνιχτά αναφιλητά των μικρών πριγκίπων από το  «Χρυσό Κλουβί»….

Κείμενο-Φωτογραφίες Lia Mageira