ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑ

Σε υψόμετρο 550 μέτρων στο όρος Προφήτης Ηλίας, είναι κτισμένοι οι μαχαλάδες της Στύλιας. Διάσπαρτοι μέσα στις κατάφυτες πλαγιές. Από το δρόμο του Παλαιόπυργου με τα πουρνάρια, ξαφνικά βρίσκομαι στα Ρουπάκια, αντικρίζοντας ένα πυκνότατο δρυοδάσος με πλατύφυλλες αιωνόβιες βελανιδιές. Το αεράκι σφυρίζει περνώντας από τις φυλλωσιές της φτέρης και τα κελαϊδίσματα των πουλιών χαϊδεύουν τα αυτιά μου. Φτάνοντας στην πλατεία του χωριού, ξεδιψώ στην πέτρινη βρύση. Φωτογραφίζω το παλιό σχολείο και αναρωτιέμαι αν έμαθε ο παππούλης μου γραφή και ανάγνωση. Παρατηρώ τα σπίτια, το χωριό μου φαίνεται έρημο. Ψηλαφώ τα ίχνη του παρελθόντος μου. Βρίσκω συγγενείς. Με αγκαλιάζουν και με φιλεύουν. Ο ουρανός βαραίνει, οι μυρωδιές του βρεγμένου χώματος με κατακλύζουν. Βρήκα τις ρίζες μου. Θα ξανάρθω.

SEARCHING FOR MY ROOTS IN MOUNTAINOUS NAFPACTIA

At an altimeter of 550 meters at Profitis Ilias Mountain, Stylia Village is built. After driving at Palaiopyrgos road, I am suddenly facing a dense oak forest in Roupakia. The breeze whistles through the foliage of the fern, and beetles of the birds are caressing my ears. Arriving at the village square, I am drinking cold water at the stonebuilt fountain. I am taking pictures of the old school and I wonder if my grandfather was taught writing and reading. I am looking at the houses, some of them seem abandoned. I am looking for traces of my past. I am finding members of my family. They are embracing me. The sky is heavy, Ι can feel the smells of the wet ground. I found my roots. I will be back.

Text-Photos Lia Mageira