ΣΤΑ ΣΟΚΑΚΙΑ ΤΩΝ
ΒΟΥΡΛΙΩΤΩΝ ΤΗΣ ΣΑΜΟΥ
«Βασιλικός μυρίζει εδώ, Βουρλιώτης κατεβαίνει,
Αφήτε με να τον εηδώ, γιατ΄η ψυχή μου βγαίνει».
Ρημαγμένοι και εξαθλιωμένοι οι Βουρλιώτες πρόσφυγες ήρθαν στη
Σάμο και βρήκαν αποκούμπι. Έστησαν το χωριό τους με μεράκι, απλότητα, ανθρωπιά.
Έφτιαξαν τα σοκάκια τους στενά και τα σπίτια τους διώροφα για να τους θυμίζουν
τη χαμένη τους πατρίδα. Εδώ συναντιούνται ο βουνίσιος αέρας από τον Καρβούνη
και ο θαλασσινός μπάτης. Αρώματα από μαριδάκι που τηγανίζεται, απλωμένες
μπουγάδες, λουλούδια σε βαμμένους γαλάζιους
τενεκέδες, ασβεστωμένοι τοίχοι. Στο ακριτικό νησί του Αιγαίου η Ελλάδα της προσφυγιάς
και της προκοπής ανασαίνει ακόμα….
VOURLIOTES-SAMOS ISLAND
At 1922, the greek people of Vourla (the ancient Klazomenai) arrived at Samos Island chased, and found a shelter. They set up their village with simplicity and humanity. They made their mocks narrow and their houses with two floors, to remind them of their lost homeland. Here, the mountain air from Karvounis and the sea breeze are met. Fragrances from whispering bougadas, flowers in painted blue tins, whitewashed walls, are here. Ιn the borderline island of the Aegean Sea, Greece of refugee and prosperity still breaths.
Με μια λέξη Λία μου σ΄ ευχαριστώ! Γιατί απεικόνισες αυτό που ήταν πράγματι οι Μικρασιάτες Βουρλιώτες! Νοικοκύρηδες, όπως έλεγαν κι οι παππούδες μου που γεννήθηκαν εκεί. Ξέρεις μέσα από τη φωτογραφία σου να δίνεις την ψυχή του κάθε τόπου. Θερμά Συγχαρητήρια! Σοφία
ΑπάντησηΔιαγραφήΝοικοκύρηδες, εργατικοί στα αμπέλια τους Σοφία...Βρήκα αυτούς τους στίχους του Βουρλιώτη Γιώργου Σεφέρη, πιστεύω ότι θα σε συγκινήσουν..
ΑπάντησηΔιαγραφή" Μετακινώντας τσακισμένες πέτρες …
μέσα σε μια πατρίδα που δεν είναι πια δική μας
......δεν ήξερα που να κοιτάξω μήτε κι εγώ, χωρίς πατρίδα"